Kuurne-Brussel-Kuurne 1961
In 1961 heeft Kuurne-Brussel-Kuurne niet één winnaar, maar twee! Een verhaal over een Reus van Ruddervoorde en een Feniks uit Berlare op een finishfoto die er eigenlijk geen was.
Fred De Bruyne staat in 1961 onder een lentezon aan de start van Kuurne-Brussel-Kuurne en dat op zich is al een mirakel. Eind ’60 geraakt Fred De Bruyne samen met zijn ploegmaat Willy Vannitsen betrokken in een auto-ongeval vlakbij het Parijse Bois de Boulogne. De Bruyne reed niet zelf omdat hij nota bene op dat moment nog maar aan het herstellen was van een sleutelbeenbreuk. De wedstrijd kent een wel heel rustig verloop. Het peloton laat een klein groepje van vroege vluchters honderdvijftig kilometer lang begaan. Op de Kruisberg is hun rijk uit. De laatste hellingen van de dag ademen de lente met namen als Vossenhol en Kanarieberg op de zuidflank van het Muziekbos. Eens terug op West-Vlaamse steenwegen komt de vlam pas echt in de pijp. We zijn al in Sint-Eloois-Vijve op zo’n twintig kilometer van de streep, en renners schuiven steeds meer op. Onder hen onder meer Fred De Bruyne, maar ook Leon Van Daele. Van Daele won Kuurne-Brussel-Kuurne al eens in in ’54. In de jaren daarna kwamen daar ook nog Parijs-Brussel, Paris-Roubaix en Gent-Wevelgem bij. Leon Van Daele stond bekend als snel aan de meet, maar ook De Bruyne acht zichzelf niet kansloos. Een vrij omvangrijke groep gaat de laatste honderden meters in. Een Nederlands renner met een wat gekke naam, Jacques van der Klundert zet van te ver aan. Een ideale zetel voor Fred De Bruyne zo lijkt het wel. Als duiveltjes-uit-een-doosje komen de mannen van Flandria nog opzetten met hun snelle man Leon Van Daele. De Bruyne en Van Daele komen zij-aan-zij richting de finishlijn. Hun wielen komen op exact hetzelfde moment over de finishlijn. Althans, geen menselijk oog die het verschil kan zien Fred De Bruyne is er rotsvast van overtuigd dat de ultieme kattensprong die hij maakte om de op het laatste nippertje voorbijgesnelde Van Daele alsnog te remonteren hem de zege heeft opgeleverd Maar ook Leon Van Daele toonde zich meteen na het overschrijden van de aankomstlijn zegezeker. In zijn supporterscafé Vieux-Temps in het West-Vlaamse Zedelgem mochten ze zich al opmaken voor een feest. De afgevaardigde van de BWB verklaart echter dat hij de twee renners op exact hetzelfde moment over de lijn heeft zien gaan. De finishfoto moest dan maar uitsluitsel brengen. Of nee, eerst mochten alle aanwezige afgevaardigden van de BWB nog hun stem uitbrengen door middel van een handgeschreven briefje. Dat resulteerde helaas ook in een ex-aequo. De ontwikkelde foto’s van de finish lagen ondertussen verspreid op de tafel in het gelegenheidslokaaltje van de BWB op de Bavikhoofsestraat. Heldere foto’s, daar niet van. Eén probleem de foto’s tonen stuk voor stuk de situatie een meter voor de finishlijn. Er was dus geen objectieve grond om een winnaar aan te duiden. Dus kon de discussie opnieuw beginnen. Om half tien ’s avonds is er uiteindelijke witte rook. De beslissing was gevallen, Kuurne-Brussel-Kuurne kende voor het eerst in haar geschiedenis twee winnaars!
