Luis Ocaña
Luis Ocaña is een voormalige Spaanse wielrenner. Luis Ocaña wordt geboren in Spanje, maar woonde sinds 1957 in het zuidwesten van Frankrijk. Luis Ocaña wordt In 1968 prof bij de Spaanse Fagor-ploeg. In zijn eerste jaar wordt Luis Ocaña Spaans kampioen op de weg. Een jaar later, in 1969, wint Luis Ocaña de Midi Libre en wordt tweede in de Vuelta. Hij wint ook het bergklassement, de proloog en twee tijdritten. In 1970 verkast Luis Ocaña naar Bic.
In 1970 wint Luis Ocaña de Ronde van Spanje. In de Tour wordt Luis Ocaña 31ste en wint een rit. Een jaar later wordt Luis Ocaña in de Ronde van Frankrijk een waardige uitdager van Eddy Merckx. Zo wint hij de 8ste rit met aankomst op de Puy de Dôme en rijdt hij Merckx uit het geel twee dagen later in de rit naar Grenoble. Maar het is in de 11de rit dat Luis Ocaña zich de legende fietst. Hij wint de rit naar Orcières-Merlette met 5’52” voorsprong op Lucien Van Impe. Merckx wordt derde op 8’42”. Ocaña had nu 8’43” voorsprong op Joop Zoetemelk, Merckx stond pas 5de in de tussenstand op 9’46”. De Tour leek beslist. In de daaropvolgende rit naar Marseille gaat Merckx van bij de start met een aantal ploegmaats in de aanval en pakte twee minuten terug. De eerste Pyreneeënrit werd Ocaña fataal. Hij valt in de doorregende afdaling van de Col de Menté en moet opgeven. Merckx wint de Tour uiteindelijk met bijna 10 minuten voorsprong op Zoetemelk.
In 1972 moet Ocaña het onderspit delven in de proloog, de ploegentijdrit, de eerste tijdrit en de eerste bergrit van de Tour. Ook op de Mont Ventoux verliest hij tijd. In de rit naar Orcières-Merlette waar hij een jaar eerder nog zwaar uithaalde, eindigt hij nu in het spoor van Merckx. In rit vijftien gaat Luis Ocaña niet meer van start. Een jaar later treffen Merckx en Luis Ocaña elkaar in de Vuelta. In de enige keer dat Merckx de Ronde van Spanje rijdt, wint hij zes ritten en w mintet 3’46” voorsprong op Ocaña. In dat jaar wint Luis Ocaña voor de derde keer de Dauphiné Liberé en wint de Ronde van Frankrijk. Luis Ocaña wint zes ritten en heeft op het einde 15’51” voorsprong op Bernard Thévenet. In de rit naar Les Orres herhaalt Luis Ocaña zijn prestatie van in 1971 naar Orcières-Merlette. José Manuel Fuente eindigde op 0’58” in de buurt, Mariano Martinez heeft als derde een achterstand van 6’59” en Zoetemelk eindigt vijfde op 20’24”.
Luis Ocaña wint datzelfde jaar nog brons op het wereldkampioenschap wielrennen op de weg in Montjuich. Hij wordt ook nog twee keer vierde en een keer tweede in de Ronde van Spanje. Luis Ocaña gaat niet meer van start in de Tour van 1974 en moet opgeven in die van 1975. In 1976 gaat hij nog mee in de aanval met de latere winnaar Lucien Van Impe in de rit naar Pla d’Adet en wordt veetiende in de eindstand.
In zijn laatste Tour in 1977 wordt Luis Ocaña vijfentwintigste. Hij wordt op dat moment ook betrapt op doping. Een sanctie volgt. Tien minuten straftijd, een boete en een voorwaardelijke schorsing. Op het einde van dat seizoen stopt Luis Ocaña als renner. In totaal won hij 110 wedstrijden.
Na zijn rennerscarrière wordt Luis Ocaña Spaans bondscoach. Nadat hij bij een bloedtransfusie hepatitis C had opgelopen, pleegt hij op 19 mei 1994 zelfmoord in zijn huis in Caupenne-d’Armagnac.
