Flandrien Cyrille – Eroica Germania 2021 – Dag 2: “Zo komen we niet vooruit.”

  

Donderdagmorgen, 19 augustus 2021: dag 2 van de trip richting de start van Eroica Germania 2021.
7u33: Flandrien Cyrille stuurt me “Vandaag zal het laat worden. Fietsen tot het donker wordt.” Exact twee jaar geleden stonden we aan de start van de Omloop van de Slagvelden. Nog correcter: twee jaar geleden waren we al anderhalf uur aan het fietsen. Flandrien Cyrille laat me op vrijdag weten dat hij donderdagochtend wat laat vertrokken is. Iets wat toch in zekere zin ingaat tegen de principes en gewoontes van Flandrien Cyrille.

“Iwan Linckens van Eroica Limburg en zijn vrouw, die samen de ´Saga & More’ uitbaten, waren té gastvrij. Ik kon er niet aan weerstaan”  vertelt Cyrille me met een gevoel van dankbaarheid en tegelijk ook een zekere schroom.

In Valkenburg een snapshot: “Dju toch, 2 weken te vroeg voor Eroica Limburg.”

 

 

 

“De eerste vijftig kilometer waren best pittig.”, liet Cyrille me weten. Eerlijk? Iedere normale sterveling zou andere krachttermen gebruiken dan ‘best pittig’. Even een simpele rekensom tussendoor: 16kg fiets + 35kg bepakking + 82kg flandrien=…Reken daar nog een verzet van 46/22 bij en je krijgt een tempo van zo’n 5 à 10 km/u.

“Na zo’n veertig kilometer. In de buurt van Eschweiler, een stad in de Duitse deelstaat Noordrijn-Westfalen, begint de ‘miserie‘.”, aldus Flandrien Cyrille.


De overstromingen van een paar weken eerder, hebben de brug weggespoeld.

 

 

 

Veel ‘overstromingsmiserie’: zelfs omleidingen worden omgeleid ?

“Zo komen we niet vooruit.”

 

Tussendoor is toch vooral genieten van het open landschap

Na 127 km komt Flandrien Cyrille voorbij in Bonn. Het bord zegt genoeg.

Een tien kilometer verder, in Bad Godesberg, trakteert Cyrille zichzelf op een goeie portie sportvoeding. Krachtvoer  die hij zal nodig hebben om de regen en de nacht te trotseren.

 

 

 

 

 

Om te illustreren hoever de man gaat in de beleving: een fotoshoot van dit vooroorlogse model. Voor iemand zich beledigd voelt, ik heb het over de regenponcho die Cyrille draagt. Een model dat de Engelsen in de Groote Oorlog droegen.

Wanneer ik hem stuur, krijg ik om 22u36 volgend bericht terug: “Nog aan het fietsen. gaat goed. Tot circa 24u denk ik” Hij had het verder over een heel ontspannen gevoel op de fiets. Tot plots. Na 191km Flandrien Cyrille de lokroep niet kan weerstaan. Nee, geen ‘Lorelei am Rhein’ die Flandrien Cyrille verleidt met haar gezangen. Wat dan wel? Een trap, ja je leest het goed. Om correct te zijn, het is een betonnen trap in de buurt van Koblenz waar Cyrille niet kan aan weerstaan. Ze biedt de ideale slaapplaats.

Aan zijn gezelschap voor de nacht, een ‘manivelle’ en een ‘calle’, is nog wat werk begreep ik uit een voor niet-ingewijden, ietwat cryptisch bericht. “Beetje problemen wel met een ‘manivelle’ die steeds los komt. Ik zal in Eltville eens een uurtje moeten vijlen aan het ‘calletje’ zodat het beter past.”
Net zoals de eerste rit, delen we ook nog eens de ‘Relive’ hieronder.




Verwante posts