François Faber

François Faber op 26 januari 1887 geboren in het Normandische Aulnay-sur-Iton. Enkel zijn Luxemburgse paspoort verraadde zijn vaders afkomst. Zijn lichaam werd gevormd als verhuizer en dokwerker. Met dat lijf won hij als eerste niet-Fransman in 1909 de Tour de France. Hij vestigde in die Tour ook een record dat tot op vandaag stand hield. Niet minder dan vijf etappes op rij winnen, straf! Het jaar voor en na zijn Tourzege werd hij telkens tweede. Wist je trouwens dat François Faber in het totaal niet minder dan negentien etappezeges behaalde in de Tour de France?

Faber had wel iets met Parijs. Naast 19 etappezeges won hij ook de Ronde van Lombardije in 1908. In 1913 was François Faber de beste in Paris-Roubaix. De lenteklassieker Milaan-Sanremo won hij in 1909. Daarnaast won Faber ook Paris-Brussel, Bordeaux-Paris en tweemaal Paris-Tours. Een wielrenner van dat kaliber heeft uiteraard een bijnaam, ‘De Reus van Colombes’. In die tijd was hij met z’n 1m86 en 94km een imposante verschijning. Colombes is dan weer een gemeente ten westen van Parijs.

Wist je trouwens dat hij de ‘zoogbroer’ is van Ernest Paul?

Aan zijn carrière kwam een abrupt einde met de Groote Oorlog. Bij het begin van de oorlog meldde Faber zich aan bij het Franse Vreemdelingenlegioen waar hij bij het 2de Regiment de Marche in Bayonne al snel tot korporaal bevorderd wordt.

Over de manier waarop hij op 9 mei 1915 gedood werd bestaan twee versies. Beide versies blijven bijzonder. Hij zou die dag aan het front in de buurt van Arras een telegram ontvangen hebben met het nieuws dat zijn dochter geboren was. Door zijn spontane gejuich wist een Duitse sluipschutter hem te lokaliseren en dodelijk te treffen. Meer waarschijnlijk werd hij die dag samen met 1.950 andere mannen uit zijn regiment gedood tijdens een gevecht tussen Carency en Mont-Saint-Éloi. Hij zou geprobeerd hebben een gewonde strijdmakker uit de vuurlinie te halen.

In een strijd zonder echte winnaars kreeg Faber postuum de Militaire Medaille. Zijn laatste.